Als kind van het platteland moest mijn passie voor hiphop en basketbal er wel toe leiden dat ik ooit in een grote stad zou gaan wonen. Mijn moeder vertelde me als tiener dat "als je de stad ontdekt, we je nooit meer zullen zien". Ze had niet helemaal ongelijk. Vandaag ben ik gehecht aan de diversiteit van levenspaden, gevoeligheden, visies, energieën, manieren van spreken, groeten en delen die ik dagelijks tegenkom in Brussel. Het voedt me. Ondanks dit alles mis ik nog steeds de weidse ruimten en landschappen die me zo klein doen voelen. Ik ben gehecht aan eenvoudige genoegens, authenticiteit, altruïsme en bedachtzaam spreken. Ik ben volwassen. En dat is een feit. De basketbalspeler in mij zal je vertellen dat 1m94 niet zo lang is :)
I CAN
Schrijven, luisteren, een stap opzij zetten en ruimte creëren. Faciliteren, beredeneren, voor- en nadelen afwegen, synthetiseren. Organiseren, promoten, links leggen en verenigen. Stilte bewaren. Een stem geven en vertalen. Anticiperen, aandacht hebben voor verschillende energieën en gevoeligheden.
I WANT
Het verhaal vertellen van die anonieme mensen die het verdienen om gekend te worden. Een geïnspireerde en inspirerende verhalenverteller worden. De beste basketbalvelden ter wereld ontdekken en erop spelen en getuige blijven van de kracht van deze sport, die cohesie, eenheid en openheid uitstraalt. Meer eenvoud en vriendelijkheid in menselijke relaties.
I NEED
Openheid, empathie, eenvoud en authenticiteit. Me ontwikkelen in een zorgzame omgeving die rekening houdt met de complexiteit van ons dagelijks leven. Voor mezelf zorgen en mijn levenstempo aanpassen aan de behoeften van mijn lichaam en geest. Sporten en mijn intellect cultiveren, nieuwe vaardigheden en kennis leren. Zachte, stimulerende melodieën en goede muziek. Reizen, want reizen is de beste universiteit ter wereld.
